دیگریِ درونیِ انقلاب اسلامی: آیتالله خمینی و بهائیان ایران
منبع: وب سایت آسو نویسنده: مینا یزدانی چکیده : این مقاله[1] مویّد این نظریه است که جنبش اسلامگرایی ایران که با انقلاب اسلامی سال ١٩٧٩ به اوج رسید در درجهی اول خود را به صورت جنبشی علیه بهائیان به مثابهی”دیگریِ” درونی ایران تعریف میکرد. این مطالعه با بررسی آثار آیتالله خمینی نشان میدهد همانطور که فریدلَندر از "یهودستیزی رهاییبخش" در آلمان نازی سخن میگوید، به نظر خمینی هم تنها راه نجات ملّت مسلمان ایران محو بهائیان بود.”دیگرسازی" خمینی از بهائیان نمونهای است از آن چه باومن "ضدّ دستور زبان" خودسازی/دیگرسازیای میخواند که در آن برای ایجاد نظامی از همسانی "ناب" باید دیگری را از میان...